W poszukiwaniu siebie...

Hej! Mimo, że cierpię na chwilowy brak weny, to tak jak w temacie.. dzisiaj napiszę trochę o tym jak odnaleźć siebie i swój styl, opowiem też jaka była moja droga zanim w 100% wiedziałam kim jestem:)

Myślę, że wielu z Was czasem zastanawia się kim tak na prawdę jest..? I aby się tego dowiedzieć często dryfuje z jednego stylu do drugiego i tak w kółku.. zazwyczaj są to widoczne, czasem nawet bardzo drastyczne wizualne zmiany przez które chcemy wyrazić siebie, krótko mówiąc poprzez swój wygląd wewnętrzny chcemy pokazać swoje wnętrze;)
Nie zawsze to się udaje, ponieważ niektóre eksperymenty nie są udane, a wiem to sama po sobie;)
Kiedyś za wszelką cenę chciałam bardzo dobrze wyglądać, więc zaczęłam się malować i to dość mocno jak na swój wiek.. wiele ludzi miało o to do mnie wyrzuty.. zaczęli mi wmawiać, że to nie jest mi potrzebne itp. natomiast ja miałam własne zdanie i mnie to nie obchodziło, co sobie myślą ;) Oczywiście nie skończyło się tylko na makijażu.. potem doszło farbowanie włosów, którego do dziś żałuję, gdyż zniszczyłam sobie włosy i długo dochodziły do normy, ale mniejsza o to.. po prostu poprzez te przeróżne eksperymenty z wyglądem chciałam zwrócić na siebie uwagę nie swoją osobowością, ale tym jak wyglądam i to był ogromny błąd..
bo chciałam, aby ludzie w moim wyglądzie ujrzeli mnie, co było totalnym absurdem :P
Co prawda nadal lubię dobrze wyglądać i się malować, ale na pewno nie robię z siebie dziwoląga jak to było kiedyś.. mimo, że wciąż próbuje doszukać w sobie czegoś, co mogłabym zmienić, ulepszyć itp. myślę, że odnalazłam swój styl w tych 80%, ale nie odnalazłabym go gdyby nie te wszystkie zmiany, to one mnie nauczyły czego mam nie robić, co mi pasuje, a co nie.. także czasem zmiany na gorsze mogą nas czegoś nauczyć i dać nauczkę na przyszłość;) Ogólnie zmiany i eksperymenty z wyglądem nie są złe.. czasem wręcz wskazane! Bo trzymanie się kurczowo jednego stylu moim zdaniem jest nudne.. tylko trzeba pamiętać o jednej ważnej rzeczy.. - UMIARZE! Tylko umiar jest wstanie nas uratować przed porażką ;)
      Ale to było o wyglądzie.. teraz trochę o poszukiwaniu siebie w głębi swojej duszy.. Tak więc z tym też miałam mały problem, ponieważ bardzo często zmieniałam swoje zachowanie, nawet pewne cechy osobowości, co też było głupie, ale również dało mi pewną lekcję, która dała mi do myślenia.. zrozumiałam, że nie mogę być raz tą osobą, drugim razem kimś zupełnie innym.. i, że muszę odnaleźć swój prawdziwy charakter.
Oczywiście po pewnym czasie wszystko się już ustabilizowało aż do dziś i teraz już w pełni znam siebie, znam swoją wartość i nie potrzebuje żadnych zmian ani w wyglądzie, ani osobowości, po prostu jest dobrze, także każdemu życzę aby odnalazł prawdziwego siebie, jeśli jeszcze tego nie zrobił.. tylko na to potrzeba czasu, bo to nie jest tak, że od razu będziesz wiedział kim jesteś;) Musisz przejść przez wiele etapów, które jakby  pokierują Cię w którą stronę masz iść :) Bo gdyby nie te wszystkie eksperymenty, zmiany i inne, to tak na prawdę bylibyśmy tak jakby.. puści, i w efekcie też byśmy siebie nie znali;)
Także trzeba przejść przez ten okres dojrzewania, jakieś trudne sytuacje w życiu, bo to nas wiele uczy, tak jak pisałam bylibyśmy puści w środku bez tego wszystkiego:)
     Kończąc tę refleksyjną notkę mam nadzieję, że każdy zastanowi się czy w pełni zna siebie.. jeśli tak nie jest, to na pewno masz dużo czasu aby się tego dowiedzieć, ponieważ to nie przychodzi tak od razu, potrzeba na to trochę czasu, czasem nawet lat.. ale myślę, że warto, gdyż jeśli siebie znasz, to tak na prawdę możesz wszystko:)


+MÓJ BLOG FUNKCJONUJE OD 3 TYGODNI, A Z KAŻDYM DNIEM ROŚNIE ILOŚC OBSERWATORÓW;) MAM ICH JUŻ 75  - CAŁKIEM POKAŹNA LICZBA:)
KOMENTARZE TEŻ MNIE SATYSFAKCJONUJĄ, TAKŻE WSZYSTKIM BARDZO DZIĘKUJĘ!:)
+JAK PEWNIE ZAUWAŻYLIŚCIE ZMIENIŁAM CZCIONKĘ, GDYŻ PARU OSOBOM NIE ODPOWIADAŁA I MAM NADZIEJĘ, ŻE TERAZ JEST LEPIEJ:)
POZDRAWIAM I ZAPRASZAM DO KOMENTOWANIA - TO BARDZO MOTYWUJE ;)