Być tu i teraz

Hej! Zastanawialiście się kiedyś jak to jest być tak po prostu tu i teraz.. zapewne może wydać Ci się to śmieszne i uznasz, że przecież zawsze jesteś w tym miejscu w którym się znajdujesz.. no ale niestety rozczaruję Cię, gdyż tak Ci się tylko wydaję ;)

Prawda jest zupełnie inna, ponieważ w ciągu całego dnia większość czasu przeznaczasz na rozmyślanie o przeszłości, czyli tym co już było lub o jakiś innych rzeczach, sprawach, które tylko niepotrzebnie zaprzątają Ci głowę..
To na prawdę smutne, że nie potrafimy żyć dniem dzisiejszym tylko myślimy o wczorajszym, a czasem nawet o jutrzejszym.. zresztą wiem sama po sobie;) Czasem nie potrafię nawet skupić się na jednej prostej czynności, gdyż wole myśleć o jakiś głupotach, które dawno już powinnam wyrzucić z głowy, no ale trudno..
Zapewne Ty również znasz ten ból, jeśli nie to nie pozostaje mi nic innego jak Ci pogratulować, bo to na prawdę niezły wyczyn.. być tu i teraz :)
A tak w ogóle to skąd się to bierze? Dlaczego nie potrafimy być TU, tylko krążymy po różnych zdarzeniach z przeszłości i zajmujemy sobie głowę tym co już dawno powinno być z niej wykasowane..?
Myślę, że dlatego, iż ciągle próbujemy coś analizować, po to by teraźniejszość była lepsza, by nie popełniać tych samych błędów, co kiedyś, ale w efekcie to i tak nic nie daje i tylko marnujemy swój czas..
Podobno przeciętny człowiek jest tak naprawdę tylko 1 minutę na dobę w teraźniejszości.. - to trochę przerażające, bo skoro tylko minutę jesteśmy TU, to gdzie jesteśmy przez resztę czasu?
Na to pytanie każdy niech sobie sam odpowie;)
Jeżeli chodzi o mnie, to ja jestem gdzieś w bardzo odległym miejscu.. w Myślolandii :) Zamyślona tym co było, tym co będzie.. rzadko kiedy tym co jest.. W zasadzie to ja ciągle myślę! Boże! To straszne!:D Dziwne, że mózg mi jeszcze nie wyparował od tego myślenia.. ;P A to trochę dziwne, gdyż zawsze mam dużo do zrobienia, a mimo to znajduje czas na myślenie i to tak intensywne! Mniejsza o to..
Teraz mam propozycję dla każdego, kto to czyta.. spróbuj być chociaż przez 1 godzinę TU I TERAZ.. nie myśląc wcale o tym co zdarzyło się kiedyś bądź przed pięcioma minutami czy tym co być może zdarzy się jutro.. w zasadzie to o niczym nie myśl! Tylko skup się na tym co jest w okół Ciebie w chwili obecnej.. być może zobaczysz coś, co wcześniej umykało twojemu wzrokowi ;)
Szczerze to.. próbowałam.. i wytrzymałam zaledwie niepełne pół godziny, ale nie powiem wiele dostrzegłam.
Choćby to jak niektórzy ludzie są zabiegani, wszędzie się śpieszą itp. mało kto szedł sobie tak na lajcie przez  miasto, no ale cóż.. Ale mam nadzieję, że spróbujecie być chociaż przez tą godzinkę "obecni" w życiu, że tak to nazwę no i oczywiście pochwalcie się potem swoimi obserwacjami no i tym czy wgl Wam się udało:)
Motywacja jest duża, gdyż jak wspomniałam tylko 1 min, czyli zaledwie 1, 6 % z godziny jesteśmy tu i teraz, więc warto zaryzykować i przekroczyć ten rekord aż o 59 min! Więc w efekcie 4, 1% będziemy tu i teraz w ciągu doby;)
Czy Wam się uda? To zależy tylko od Was samych i Waszej determinacji:) Oczywiście nie poddawaj się jeśli nie uda się za pierwszym razem i coś Cię  rozproszy, próbuj aż w końcu osiągniesz stan bycia non stop w miejscu w którym się znajdujesz;) Bo na prawdę wiele nas omija gdy jesteś tam, a nie tu..
No chyba, że masz na prawdę takie nudne życie, nie warte uwagi i jesteś totalnym no life, to wtedy sobie odpuść.. ;D
Podsumowując: Żyj dniem dzisiejszym! Nie oglądaj się za siebie! Wymaż z pamięci wszelkie demotywujące wspomnienia i ciesz się najmniejszymi rzeczami.. choćby tym, że jest ładna pogoda lub pijesz swoją ulubioną kawę.. może wydawać Ci się, to głupie no ale przecież mogłoby tak być, że tej kawy z jakiejś przyczyny byś nie wypił choćby dlatego, że nie ma gazu, zepsuł się czajnik, skończyła się kawa, a w sklepie zabrakło towaru właśnie z tą twoją ulubioną kawą i zapewne potem twój cały dzień byłby do dupy tylko dlatego, że nie możesz wypić tej kawy..  no i to chyba wystarczający argument, że powinniśmy być szczęśliwy choćby dlatego, że z rana możemy wypić sobie spokojnie tą kawę czy herbatę.. niestety wielu ludzi nie docenia takich małych rzeczy dla większości szczęście, to coś więcej niż takie głupie drobnostki, ale mogę się założyć, że gdyby je stracili zrozumieliby, że to te codzienne drobnostki czynią nas szczęśliwym, a nie zauważamy tego, bo nie żyjemy rzeczywistością;)