Tutaj macie tak jakby prolog:
"Wewnętrzny zgon"Czasami masz wrażenie, że z każdym dniem zamykasz się w sobie bardziej i bardziej...
Czujesz tą wewnętrzną pustkę i nieuzasadniony ból.
Z każdym dniem pojawiają się nowe pytania, ale jedno wciąż te samo:"Jak długo jeszcze?
Wciąż masz nadzieję, że wszystko się odmieni i odkryjesz siebie w całości oraz znajdziesz, to czego całe życie szukasz, mimo, że w tej chwili nie wiesz, co to jest.
A może...? Czas przestać żyć w ciągłej iluzji, świecie
marzeń i ograniczeń? Możliwe, że to jest ten czas kiedy bariery nie mają znaczenia i warto zacząć żyć pełnią życia? Tak na prawdę nigdy nie wiesz kiedy nastąpi Twój koniec, kiedy Twój żywot straci sens i wreszcie kiedy Ty przestaniesz istnieć...
Każdy kto przeczytał bardzo bym prosiła, aby napisał w komentarzu, czy warto pisać dalej:)
Z góry dzięki za każdą opinię:) I jeżeli będzie dużo pozytywnych reakcji, to na pewno będę pisała, te opowiadanie i co jakiś czas wstawiała nowe rozdziały:) Jedyne, co to potrzebuje duuużoo Waszych komentarzy, bym wiedziała, czy to na prawdę ma sens i czy ktoś w ogóle będzie chciał, to czytać;)
Czujesz tą wewnętrzną pustkę i nieuzasadniony ból.
OdpowiedzUsuńPisz dalej będę czytała wszystko.
Ps. kocham ten kolarz na górze ♥
milo mi:)
UsuńLana <3 śliczne tło i blog interesujący
OdpowiedzUsuńhttp://haveagoodfeelings.blogspot.com/
i wogóle dziękuje za miłe słowa. Będę wpadać tutaj częściej.
UsuńRowniez dziękuje;)
Usuńmoim zdaniem ma seans pisanie , bo fajnie piszesz i na pewno będę odwiedzać i czytać kolejne notki.
OdpowiedzUsuńZapraszam również do siebie, chociaż mój blog to trochę inna tematyka ;)
Bardzo ciekawy prolog, obserwuje bo chcę czytać resztę :)
OdpowiedzUsuńmlwdragon.blogspot.com
no to super, bardzo się ciesze;)
UsuńWitaj. Jak już z pewnością zdajesz sobie sprawę ja przez przypadek znalazłam twój blog. Powiem ci, że szablon masz bardzo ładny. I nie rezygnuj z niego. Ja z chęcią będę czytać twojego bloga.
OdpowiedzUsuńP.S. Jeśli masz ochotę i czas to wejdź na mojego bloga na my-fantasy-books.blogspot.com
Napisz więcej, czuję się dokładnie jak w tym tekście :p.
OdpowiedzUsuńPodoba mi się ten blog, chyba zacznę wbijać ;).
Jeśli będzie ci się chciało, zapraszam na mój blog, też piszę :http://papierowyaniol.blogspot.com/
zapowiada się ciekawie, na pewno przeczytam kolejne rozdziały ;) zycie-hachimitsu.blogspot.com
OdpowiedzUsuńPISZ DALEJ, naprawdę. Jest niesamowity ten fragment, który tu zamieściłaś i jestem prawie pewna, że bym czytała resztę opowiadania, o ile byłoby w tym stylu napisane. Piękne, doprawdy. *_*
OdpowiedzUsuń