Żyj chwilą...., która trwa? Tak się da?

Wiele razy chciałam zmienić swoje życie....
Za każdym razem nic z tego nie wychodziło.... nie była widoczna żadna zmiana.
Tak na prawdę nie chciałam zmienić mojego życia tylko siebie.
Na pewno też trochę swój stosunek do otaczającego mnie świata, bo wiedziałam, że czasem sobie z nim po prostu nie radzę.
W chwili obecnej nadal nie wiem, co zmienić, jaka mam być, jak żyć i w końcu doszłam do wniosku, chyba najmądrzejszego do jakiego mogłam dojść... aby nie zawracać sobie tym głowy, po prostu żyć chwilą.

Dlatego mój apel jest taki: "ŻYJCIE CHWILĄ, TĄ KTÓRA ISTNIEJE W TYM MOMENCIE", gdyż nie warto planować sobie życia... ten plan jest zapisany w naszych żyłach i nie da się go z edytować, choć brzmi to banalnie, to tak jest.
Na własnej skórze przekonałam się o tym wiele razy i staram się już nic nie planować, po prostu istnieć, bo jak planujesz, to zapominasz o tym co jest TERAZ, zaczynasz myśleć o tym co będzie, a przecież chodzi, o to by BYĆ TERAZ... TU.... W TYM MOMENCIE.
Wiele ludzi tak nie potrafi, są zamknięci w jakiejś bańce mydlanej.
Czasem tą bańkę trzeba po prostu przebić. To takie proste, a zarazem tak trudne do wykonania.
Najważniejsza jest konsekwencja i determinacja, bez tego niczego nie osiągniesz. Nie zmienisz siebie, swego życia. Choć tu tak na prawdę nie chodzi o zmianę tylko o... spontaniczność. Bo tylko dzięki tej spontaniczności zauważymy efekty, czy zmiany, o które nam chodzi, tak więc aby zauważyć zmiany, nie dokonujemy zmian :D Żyjemy chwilą... od tak. Dzięki licznym próbom zauważysz, że Twoje życie już nie jest idealnie zaplanowane, a Ty po prostu istniejesz z dnia na dzień, nie przejmujesz się głupotami i po prostu jesteś wolnym człowiekiem :D
Bardzo dużo osób nie wyobraża sobie czegoś nie zaplanować, muszą mieć grafik, idealnie wszystko rozpisane, co i jak, idą na zakupy... obowiązkowa w dłoni kartka z produktami do zakupienia.
To jest tragedia! Oczywiście można sobie planować, ale na tym koniec. Mogę się założyć, że nikomu nie udaje się wszystkiego dokładnie rozplanować, bo to jest nieosiągalne. Życie toczy się własnym rytmem, a z naszych postanowień i planów śmieję się rzeczywistość, która bywa okrutna, no ale trudno...
Nie chcę też przez to powiedzieć, że wszystko, co sobie postanowimy, to się nie uda, bo owszem bywa, że nasze pragnienia, marzenia się realizują i to dosyć często, ale nie można tego robić nagminnie... przykładowo: masz 16 lat, ledwo skończyłeś gimbazę, nie wiadomo, czy zdasz maturę, a Ty już myślisz o studiowaniu medycyny, no nie rozumiem tego. To oczywiste, że przez te 3 lata twoje upodobania, zainteresowania się zmienią. Mimo to większość młodych ludzi już w tak młodym wieku ma tak określony plan swego życia, jest przekonana, że chce to robić, iść na studia itp. Może to i dobrze, ale plany, a przede wszystkim osobowość, sposób bycia się zmienia i nawet nie wspominam o jakiś wypadkach losowych. I co wtedy? Wszystko to się rujnuje i po prostu mamy już nowy cel, do którego staramy się dążyć i tak w koło. Dlatego tak ważne jest być TU, a nie gdzieś tam krążyć po przyszłości, bądź przeszłości. Rzeczywistość jest najważniejsza! Niestety szkoda, że tak często dla nas jest mało ważna, bo skupiamy się na czymś, co było, albo co dopiero będzie lub czego w ogóle nie ma i będzie:) I dopiero po jakimś czasie zaczynamy się na niej skupiać z tym, że wtedy jest to już przeszłość.... :D

Na dzisiaj to tyle...
Przepraszam za te masło maślane, ale mam nadzieje, że zrozumieliście przesłanie:)